Seniorenflat Erasmuslaan
Seniorenflat Erasmuslaan ©JPL

Gun senioren ‘hun’ parkeerterrein

HILVERSUM – Nederland vergrijst en dus worden ouderen geacht zoveel mogelijk zelfstandig te blijven wonen. Daar hoort steeds vaker een eigen auto bij. Mooi dus als er een parkeerterrein voor de deur van je seniorenflat in het ruim opgezette Kerkelanden ligt, maar wat heb je eraan als de hele buurt er parkeert? De gemeente kan dit oplossen maar vertikt het.

Een van de bewoners is er al een flinke tijd mee bezig en dat gaat soms met krasse taal, zo geeft hij zelf toe. Tot grote ergernis van de wethouders die hij te spreken kreeg. “Maar ja, het geduld raakt zo langzamerhand op”, verontschuldigt Bert zich. En dat is niet zo vreemd, want de bewoners van de seniorenflat aan de Erasmuslaan hebben nu eenmaal niet het eeuwige leven. Je laatste jaren in enige gezondheid doorbrengen, met wat bewegingsvrijheid is een groot goed. “Daar wil ik nog even de schouders onderzetten.” En met Bert wil OpStand dat, want ‘op stand’ wonen mag ook voor senioren natuurlijk meer zijn dan gewassen en gestreken achter de geraniums.

Al toen ik nog ‘van de PvdA’ was en daarna Fractie Lahaise zet ik mij in om het parkeerterrein voor de seniorenflat voor bewoners van die flat te reserveren. Ook fractievoorzitter Rob Docter van Democraten Hilversum denkt mee aan een oplossing, maar kwam er al snel achter dat ook ‘zijn’ wethouder Edwin Göbbels weinig trek in het dossier had. Hoe moeilijk kan het zijn? Even wat uitleg:

Aan de Erasmuslaan in de ruim opgezette Hilversumse Vinex-wijk Kerkelanden staan twee grote flatgebouwen. De grootste is L-vormig met een flink lommerrijk parkeerterrein. Al die verkoelende bomen hebben één nadeel: er zitten massa’s vogels in en die kakken de boel vrolijk onder. Naast de grote L-flat staat de veel kleinere seniorenflat, met voor de deur een bescheidener parkeerterrein, zonder bomen. Bewoners van de naastgelegen flat, die de vogelpoep zat zijn, parkeren daar dus liever. Ook andere buurtbewoners schijnen de ‘seniorenparkeerplaats’ te gebruiken, vooral voor langparkeren.

Nederlanders worden gemiddeld ouder, en we worden op een vitaler manier ouder, vaak nog tot op hoge leeftijd in staat om zelf auto te rijden. De babyboom-generatie zorgt bovendien nog wel even voor het aanhouden van de grijze golf. Dat betekent dat de parkeerruimte voor de deur van menig seniorenflat en dus ook deze sowieso al wat aan de krappe kant is, zeker als daar ook nog bezoek, mantelzorg en professionele hulp aan huis moet parkeren. Met Rob Docter bekeek ik wat opties. Er moet toch wat mogelijk zijn, bedachten we, want beide parkeerterreinen zijn gemeentegrond. Daar gaan we dus zelf over.

Er speelt overigens meer. Bewoner Bert: “Jongens op fatbikes, fietsen en scooters scheuren vlak langs onze hoofdingang. Bloedlink.” Vandaag of morgen wordt er iemand aangereden en breekt zijn heup. Senioren zijn nu eenmaal kwetsbaarder. Er is samenhang met het parkeerprobleem. De foto in dit artikel laat dat zien. Vanaf de grote flat naar de parkeerplaats en de seniorenflat lopen voetpaden, in de praktijk ook fiets- en scooterpaden. Een doorgetrokken afscheiding, aansluitend op het hekwerk tussen het speelveldje (links op de foto) en de parkeerplekken, kan doorgaand fietsverkeer tussen de gebouwen door afremmen. Ook het parkeren door andere bewoners dan die van de seniorenflat kan met wat hekwerk of een groene haag – nog beter! – worden ontmoedigd.

Wel of niet privatiseren

Het taboewoord is hier ‘privatiseren’. Zoals onder ander wethouder Bart Heller (GroenLinks, parkeren) keer op keer herhaalt: “Dit is openbare ruimte, dus van iedereen.” Mooi, maar daar schiet in dit geval niemand iets mee op. Er is op zich geen serieus gebrek aan parkeerruimte in Kerkelanden. ‘Nou, dan gaan die senioren toch gewoon ergens anders staan’, hoor ik de kritische lezer denken. Maar dat is nu juist het punt, senioren zijn vaker dan gemiddeld slecht ter been en sjouwen liefst al helemaal geen einden met zware boodschappen. “Dan nemen ze toch een gehandicaptenkaart”, suggereert de wethouder, om daar meteen smalend aan toe voegen: “Maar ja, die kost geld.”

Inderdaad, die kost geld… als je hem al kunt krijgen, want ook als oudere krijg je natuurlijk niet zomaar een gehandicaptenparkeerkaart. Daarvoor moet je toch een serieuze medische reden hebben. Zou de parkeerwethouder dat echt niet beseffen? Onze actieve bewoner: “Ik kan daar zo nijdig om worden, om zo’n opmerking. Veel van onze bewoners hebben AOW met een schamel pensioentje. Die wil dat wethoudertje nog meer op kosten jagen! Schandalig!” Nee, de sfeer tussen beide heren is inmiddels goed verpest.

Ook zorgwethouder Gerben van Voorden (CDA) meldt ‘weinig constructieve gesprekken’ met de bewoner. En dat is best jammer. Daarmee laat het college van burgemeester en wethouders kansen liggen. In september nam de raad de Woonzorgvisie aan. Daaruit de belofte: ‘Een thuis is méér dan een dak boven het hoofd. Het is een plek waar mensen zich veilig voelen, zich kunnen ontwikkelen, samenleven en ouder worden in verbondenheid met hun omgeving. Daarom kiezen wij voor een benadering waarin wonen, welzijn en zorg hand in hand gaan. We zetten in op samenwerking tussen gemeente, woningcorporaties, zorgaanbieders, welzijnsorganisaties, inwoners en andere partners. Alleen samen kunnen wij een inclusieve gemeente realiseren waarin iedereen naar vermogen kan meedoen.’

In diezelfde beleidsvisie, ten overvloede: ‘Gemeenten, zorgverzekeraars en zorgaanbieders worden opgeroepen om samen te werken aan het versterken van de sociale basis, het voorkomen van zwaardere zorg en het ondersteunen van mensen om zo lang mogelijk zelfstandig thuis te wonen. De woonzorgvisie draagt bij aan deze doelen, door te zorgen voor samenhang tussen de fysieke leefomgeving en de ondersteuning die inwoners nodig hebben om gezond, veilig en prettig te wonen.’ Dat klinkt positief, maar papier is geduldig.

Met Rob Docter besprak ik meer dan eens de optie van privatiseren. Het terrein zou aan de corporatie kunnen worden overgedragen, in elk geval het beheer. Voorwaarde is dat de corporatie dat ook wil en dat de gemeente meewerkt, zoals de Woonvisie belooft. Tweede voorwaarde is dat de Alliantie de parkeerplaats niet gaat ‘verzilveren’ door honderden euro’s per jaar aan parkeergeld te vragen. Persoonlijk zie ik het meeste in een simpel inrijverbod (te handhaven met camera) en het al dan niet tijdelijk ‘semi-privatiseren’ (beheersovereenkomst met corporatie of rechtstreeks met de bewoners) van de parkeerplaats. Plus wat herinrichting zoals een duidelijkere afscheiding, een haag of desnoods een laag hekwerk zoals er deels al staat. Mocht het bord (C12 verkeersbord) niet werken, dan resteert een slagboom. Dat is de meest effectieve oplossing. Duur hoeft dat niet te zijn. Ten slotte lijkt de hele buurt geholpen met een lichtgewicht overkapping van de grote parkeerplaats, zodat auto’s niet worden bevuild.

Een OpStand-motie om nu eindelijk met een oplossing te komen en senioren in Kerkelanden ‘op stand’ te laten parkeren ging helaas roemloos ten onder tijdens de raadsvergadering van 17 september. Alleen de SP stemde voor. Zo werd het 32 tegen 3. En de Woonvisie dan? Ach ja, de Woonvisie… papier is geduldig. Maar Bert is zijn geduld allang verloren en dat kan ik hem niet kwalijk nemen.

Toch geven we het niet op, zeg ik hier ook namens Rob Docter. Een nieuw werkbezoek aan de seniorenflat, waar we als altijd zeer vriendelijk door Bert te woord werden gestaan, overtuigde ook de fractievoorzitter van Democraten Hilversum dat er meer mogelijk moet zijn dan het college tot nu bereid is toe te geven. We gaan opnieuw in gesprek met de wethouders.

Joop Lahaise